ινκόγκνιτο

και ινκόγνιτο

επίρρ.

1. (για προσωπικότητες) ανεπίσημα, ιδιωτικά

2. (για πράξεις) κρυφά, μυστικά

3. (ως άκλιτο ουσ.) η μυστικότητα πράξης ή ενέργειας ενός επίσημου προσώπου, ο ανεπίσημος χαρακτήρας («επέμεινε να διατηρήσει το ινκόγκνιτο»).

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. ιταλ. incognito < λατ. incognitus «άγνωστος»].